σ'

ΝΜΑ

νεοελλ.-μσν.

(η γεν. τής προσ. αντων.) αντί σου («θα σ' τό δώσω»)

αρχ.

1. (η αιτ. τής προσ. αντων. β' προσ.) αντί σε

2. (σπαν. η δοτ. τής προσ. αντων. β' προσ.) αντί σοι

3. (η ονομ. και η αιτ. πληθ. τού ουδ. τής κτητ. αντων.) αντί σα («τὰ σ' αὐτοῡ», Ομ. Ιλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. εσύ].